Week 31.
Na een slecht weekend moet het gaan gebeuren. Maandag tot overmaat van ramp blijkt het ook nog te regenen.
´s Morgens vroeg naar de werf, waar ons bootje al ongeduldig ligt te wachten. Eerst koffie of maar gelijk aan het werk, m´n hersens draaien overuren, nog zoveel te doen en zo weinig tijd. Alle gaten moeten worden gedicht tegen de regen. De kranen moeten klaar worden gemaakt. Er moet verf worden aangemaakt voor de plekken waar we niet bij kunnen. En wat kunnen we allemaal wel niet vergeten, help help. We beginnen maar met afplakken, terwijl de koffie wordt gezet. Als die klaar is komt net de vrachtwagen, ook zij worden voor een bakje uitgenodigd. Ze willen graag, maar komen maar niet en blijven bezig de auto goed voor de boot te krijgen. Uiteindelijk komen ze dan toch en er begint structuur te komen, koffie, afplakken, kranen in orde brengen, verf aanmaken en de chauffeur prepareert de auto. Al met al loopt alles goed en om 10:30 staat de boot op de auto en is gereed voor vervoer. Maria rijdt achter de vrachtwagen aan en ik snel naar huis om de kraan op te vangen, of staat hij er al? Bij thuiskomst geen kraan te zien, ik ga naar binnen en zie het antwoordapparaat knipperen. Het kraanbedrijf heeft al twee keer ingesproken, om te verifiëren of de kraan nog wel nodig was, wat denken ze wel niet. We hadden toch een vaste dag en tijd afgesproken! Hij beloofde mij dat er zo snel als mogelijk een kraan gestuurd zou worden, maar wel van een ander bedrijf, Jenniskens uit Nijmegen. Uit eindelijk stond hij een half uur te laat toch klaar en de chauffeur van de vrachtauto klaagde nog niet. Ondertussen was het druk geworden in de straat, het weer was sterk verbeterd en iedereen zat lekker voor het huis te kijken. Het opbouwen en afbreken van de kraan duurde langer dan het hele takelwerk. Hier een korte (+/- 3 min) impressie op video
(Lage [+/- 900 kB] middel [+/- 6 MB] hoge [+/- 11 MB] kwaliteit). Toen de boot eenmaal in de banden hing, was de boot zo achter ons huis en werd keurig met de kiel in het daarvoor gemaakte gat geplaatst. Het waterpas zetten duurde even voor we doorhadden hoe we dat het beste konden doen. Daarna werd de motor op het achterdek getakeld . De kraan werd opgeruimd, de vrachtauto was al vertrokken en samen met de buren werd de boot onder het dekzeil gezet. Zo, wat een lange maandag. Die sluiten we 's avonds af door met de buurt een lekker biertje te drinken op de goede afloop.  Dinsdag, waar moet ik in vredesnaam beginnen, nou dan overal maar een beetje opruimen, verplaatsen, kijken en toch maar weer anders. Om 10 uur komt er iemand van het straalbedrijf kijken. Na enig onderhandelen komen we overeen dat hij zowel het stralen als het spuiten gaat doen, maar wanneer? Hij belt ´s avonds terug dat hij donderdag komt stralen en dat wij dan ´s avonds de boot moeten schoon maken zodat hij hem vrijdags kan spuiten. Zo snel, wat wil je nog meer. Tot die tijd is er voor mij weinig anders te doen dan nog meer opruimen en na te denken. Donderdag ochtend belt Maria op dat de stralers zijn gearriveerd, als ik ´s middags thuis kom zijn ze net klaar en ze hadden al besloten om samen met mij alles op te ruimen zodat de spuiter nog dezelfde middag de eerste laag verf kan aanbrengen. Er wordt nog een man opgeroepen en met z´n vieren gaan we lekker kwasten in alle hoekjes en gaten waar de spuiter niet bij kan. ´s Avonds is de hele boot van binnen gestraald en gespoten. Om 20:00 uur kan ik het toch niet laten om alle verfwerk na te kijken, dit blijkt ook niet onterecht. Ik pak de kwast nogmaals ter hand en een uur later zijn alle puntje bijgewerkt. Vrijdags heb ik toch nog vrij kunnen regelen, we kunnen dan de volgende morgen ook gezamenlijk de epoxy primer aan brengen. Maar liefst vier man sterk komt langs, dus dat moet wel goed gaan! Om 10 uur komt de spuiter en wij zijn net klaar. Om 11 uur is de boot voor de tweede maal gespoten en zijn ze allemaal weer vertrokken. ´s Middags komt de spuiter nog even z´n geld halen en ik wijs hem op het feit dat hij nog een stukje is vergeten. Op zaterdag ga ik de boot in om het mooie resultaat te bewonderen. Ik kom echter steeds meer plekjes tegen die niet goed zijn geraakt en besluit de spuiter terug te laten komen. Deze is het met mij eens, maar heeft voorlopig even geen tijd om alles te corrigeren. Door het aanleveren van wat verf, kwasten en een afkoopsom(metje) besluit ik het dan maar zelf te doen. Twee uur later is het dan ook gepiept.

Week 32.
Het weer werkt erg mee en daar willen we optimaal gebruik van maken. Om wat meer frisse lucht te krijgen, willen we het afdekkleed over de breedte over de boot heen leggen. Hierdoor komen de dakluiken en de zijramen open te liggen. Levert direct ook veel meer licht op . Nadeel is natuurlijk als het gaat regenen en dat het dak en dek nu aan de elementen zijn bloot gesteld. We besluiten dan ook om als eerste het roefdek en de gangboorden te gaan behandelen. Hiervoor willen we wel dat het meeste word geplamuurd. Dit blijkt nog een hele klus, vooral de binnenhoeken van voetrail, dek opbouw en aansluiting van de buiskap op het roefdek. Maar na een hele dag plamuren  is toch het resultaat naar behoren. Letwel, later moet dit nog worden verbeterd, maar er moet nog zoveel op het dek gebeuren. De dagen erna staan in het teken van schuren, gronden en aflakken. Op het einde van de week is dan ook ruimte om de dekluiken te gaan aanbrengen. De zijramen worden tijdelijk afgeplakt en het dekkleed word vastgezet. Een mooi resultaat, waar we rustig de winter mee door kunnen. In het weekend komen Wendy en Jan-Durk een handje helpen en verven samen met Maria alles onder de vloer nog een keer wit, zodat we later een mooie lichte ondergrond hebben als we dingen onder de vloer moeten zoeken. Bovendien is een extra verflaag natuurlijk nooit weg.

Week 33.
De buitenkant van de boot laten we voorlopig voor wat hij is en gaan ons op het volgende avontuur storten. Het interieur. Gelukkig levert vd Stadt er tekeningen bij waar we enige houwvast aan hebben, anders wordt het wel een groot doolhof. Als eerste leggen we de vloer, dit om gemakkelijker door de boot te kunnen lopen. Goh, een huis is toch makkelijker, alles is hier scheef, rond en anders. Ook de watertanks worden geplaatst. In de voorpunt plaatsen we het neusschot en ook de wanden van de kast in de punt krijgen hun eerste vorm. Het lijkt erg veel, maar het valt wel mee alles staat nog los. We moeten eerst met de man van de isolatie spreken. Het kan zijn dat hij de boot helemaal leeg wil hebben. Het volgende project worden de ramen in de roef opbouw. Ja, en tussendoor moet er nog van alles worden geregeld. Waarmee bevestigen we alles, hoe kom ik hier aan en waar kan ik dat kopen. Laat staan al het denkwerk, vergeet ik niets?

Week 34.
De weken zijn te kort en de dagen gaan erg snel voorbij. Deze week stond in het teken van waterdicht maken. Dat betekend dat alle zijramen geplaatst moesten worden. Voor dit zover is passen we de ramen en wat denk je het past niet. De mallen van twee ramen blijken er op de kop op te hebben gezeten, waardoor er toch nog met worden geslepen. Dan kan de beplating worden gemaakt. Dit valt nog tegen want de roef opbouw is niet recht, hij heeft zowel een kromming naar voren als naar boven. Maar met mallen van karton komt het goed. Dan moeten de raam gaten uit de beplating gezaagd worden en vervolgens moet dit in delen worden vast gelijmd. Per plaat kost dit een dag, niet omdat het niet sneller kan maar omdat we zoveel lijmtangen nodig hebben. Om de platen goed met de nodige rondingen te laten gaan gebruiken we 17 lijmtangen. Maar op het einde van de week ziet het er strak uit.

Week 35.
Zeg waar ben je nu eigenlijk mee bezig, jij als elektricien moet toch weten dat je de boot op zijn minst aan aarde legt, of alles via een scheidings trafo laat lopen. Oké maken we werk van. Om de gang er lekker in te houden hebben we de slaappunt zover gereed gemaakt, dat de isoleerder er goed bij kan en dat we toch goed opschieten. Het resultaat is dat we nu kunnen slapen zij het zonder matras. Ook hebben we nog tijd gevonden om de achterwand die de bakskist van het slaapvertrek scheid gedeeltelijk te plaatsen. Dit uit twee platen gemoeten echter de kuipafvoer liet het niet toe om een dergelijk grote plaat te plaatsen. Dus aanpassen. Op zondag onze traditionele rustdag moesten echter toch de werkkleren aan. Een egel was in het gat rond de kiel gevallen en was zelf niet instaat deze weer te verlaten. Een niet gemakkelijke opgave maar wel met veel bevrediging.

Week 36.
We zijn lekker bezig, maar dat is niet altijd zichtbaar. Er moet van alles worden georganiseerd en geregeld. Bovendien willen we ons ook zeker niet uit de sociale verplichtingen ontrekken. Maar toch is er ook vooruitgang te ontdekken. We hebben het hoofdschot geplaatst. Vroeger had dit schot een hele belangrijke functie, nl. de dwars krachten die op het schip komen op te vangen. Bij een stalen boot is dit (niet) minder van toepassing. Ook hebben we een begin gemaakt met de afscheiding tussen de zithoek en de kaarten tafel.

Week 37-38.
Ja we hebben een week overgeslagen, omdat ook onze zondags rust het heeft moeten laten afweten tegen over het boot bouwen. Dit moet echter geen regel worden. Waarom zoveel haast ja het bedrijf wat komt te isoleren komt in week 39 en er moet nog veel gebeuren. In week 37 hebben we de wanden van de nattecel en de bakskist kunnen plaatsen. In week 38 de achterkooi en de zithoek. Ook is het bedrijf langs geweest wat onze RVS voorzieningen op het dek moet plaatsen. Deze moeten echter in week 39 nogmaals terug komen omdat niet alles zo is gelukt als wij het willen hebben. Hier de meest recente foto van het interieur.

Week 39.
Deze week is het druk geweest. Bijna alle RvS railing en hekwerk is geplaatst behalve het zwem trapje welke niet paste en wordt verandert. Op donderdag is de isolateur langs gekomen en heeft in drie uren alle wanden plafonds en de bakskist geïsoleerd. Daarna was het aan mij om alles op de juiste dikte te brengen. Dit is echter meer werk dan ik had voorzien. Ik ben nu al drie dagen bezig en nu zit pas de ruwe vorm er in. Ook volgende week zal ik daar veel tijd aan moeten besteden. Toch merk je wel dat het al knusser wordt aan boord en dat ook het holle geluid is verdwenen.

Week 40-43.
Dat is weer een tijdje geleden dat we wat geschreven hebben. We hebben de isolatie grotendeels op dikte gebracht, dit moet echter bij elke plaat die wordt aangebracht nog even bijgewerkt worden. Ook hebben we even "vakantie" gehouden cursus zeezeilen, erg leuk en zwaar. Om daarna de draad weer op te pakken viel niet mee. We zijn begonnen met de instap. Dit is tevens de motorkist en moet dus bijna volledig demontabel zijn. Ook moet de ruimte makkelijk toegankelijk zijn voor de dagelijkse inspectie. Hiervoor gebruiken we bakskist sloten die ook op vrachtwagens worden gebruikt. Het frame en de achter wand staan nu en het wachten is op de uitlaatslang daar deze erg bepalend is voor route die het hele uitlaat systeem moet volgen. Om de tijd te doden zijn we begonnen met de achterkajuit te bekleden, waarmee we bedoelen het plafond. Niets is recht dus elke plaat moet pas worden gemaakt. Door het gebrek aan bevestiging profielen, worden deze vast gelijmd. Dit betekend dat we er nooit meer bij kunnen, maar doordat we alles van pur hebben voorzien hebben we daar ook niets meer te zoeken.

Week 44-45.
De afgelopen weken hebben de achterkajuit voorzien van een wandkast, er moeten nu alleen nog afwerklatten worden geplaatst en een zachte wandbekleding op het onderdeel van de buitenwand. Daarna zijn we doorgegaan met het plafond van de kajuit, ook deze zit er helemaal in op de afwerk latten na klaar. Het oogt erg mooi. Nu de temperaturen lager worden hebben we ook de kachel geplaatst, deze moet echter nog worden aangesloten op een diesel tank. Voorlopig kan de kleine bouwlamp nog voor voldoende warmte zorgen.

Week 46-47.
De winter kondigt zich aan, dat betekent in een stalen boot dat het erg koud kan worden. Daarvoor is natuurlijk ook wel de kachel een oplossing. Wat een genot zo´n uitvinding, zo is het rond het vriespunt en een uurtje later wordt het al redelijk behaaglijk. Om niet weg te smelten van de warmte heeft het kacheltje nog niet hoger gestaan dan stand 1 (9 is het hoogst). Hiervoor moest eerst nog wel even een diesel tankje in elkaar geflanst worden. Nu kunnen we toch door gaan met de bouw. In de kajuit is het plafond erg mooi geworden en dat geeft natuurlijk goede hoop voor de voorpunt. Het begin ging dan ook goed, maar de pijn zat hem toch op de laatste stukjes. De overgang van het dek naar de kajuit opbouw bleek een geduchte tegenstander. Een ronde dekopbouw, daaraan vast een stukje dat in een keer 30° omhoog gaat welke weer zijn eigen ronding heeft met daarin een luik wat recht is. Maar het is gelukt, nu nog de afwerking verzorgen.

Week 48-50.
Ook de afgelopen drie weken zijn we lekker in de punt bezig geweest. Je zou je bijna gaan afvragen hoe groot is het daar eigenlijk. Maar naast de bouw van de boot moet er natuurlijk ook nog worden gewerkt. Nu binnen het schip de grote lijnen duidelijk zichtbaar zijn, komt het aan op het afwerken. Dit vraagt natuurlijk veel meer tijd en geduld. Je wilt graag maar het moet zeker niet worden afgeraffeld. Daarnaast wordt ook nog eens je geduld op de proef gesteld over de te bestellen materialen. We hadden besloten in de kast in de punt een dieseltankje te bouwen voor de kachel, echter deze kan pas in week twee in 2005 geleverd worden. Hieraan hangt wel de indeling van de kast mee samen en om deze op stuur- en bakboord gelijk te houden ligt dit dus stil. De kast voor in de punt is wel klaar evenals de legplank langs de buitenwand. Boven het bed en onder deze plank hebben we besloten om een vinyl foam aan te brengen. Dit wilden we niet direct op de isolatie laag aanbrengen, omdat de isolatie relatief zacht is en daardoor zou kunnen afbrokkelen. Hierop wilden we eerst een epoxy laag aanbrengen. Hiervoor hebben we een collega bouwer gevraagd. Willem en Annette zijn een aantal weken geleden bij ons wezen kijken en hadden aangeboden ons hierbij eventueel te willen helpen. Zij zijn ook bezig met een vd Stadt 34 maar dan in woodcore. Dit is in principe een houten boot, ingekapseld in epoxy. Zij bouwen echter ook de romp zelf, waardoor hun project wat langer loopt dan de onze. Wij hebben echter dankbaar gebruik gemaakt vanhun deskundigheid. Waarvoor natuurlijk onze dank.

Week 51-53.
Op de drempel van het nieuwe jaar nog een laatste terugblik. We zijn achteraf nog steeds erg blij met de keuze van onze boot en ook om het casco te laten maken. We genieten volop van de vorderingen die we elke week maken en ook de kennis die we van de boot op doen. Het zelf afmaken van een casco vraagt veel discipline maar ook veel tijd. Het meeste daarvan gaat zitten in het uitdenken van de verschillende details en hoe we die willen implementeren. Ook het vergaren van de verschillende materialen gaat niet zonder slag of stoot. De meest gestelde vraag is "zitten jullie goed op schema" Dit kunnen we echter niet goed beoordelen, het is "pas" onze eerste boot die we bouwen. We kunnen wel zeggen dat het lekker wil vlotten en dat we waarschijnlijk voor liggen op het eerste schema. Dit zou kunnen betekenen dat we eind 2005 de boot te water kunnen  laten. Wie weet! Het afwerken kost tenslotte het meeste werk. Op onze klussenlijst voor het begin van dit jaar staat op 1 het afwerken van de wanden en de onderkant van de gangboorden.

2005 Week 1-3.
Het nieuwe jaar is al weer lekker bezig. We hebben al weer de eerste beurs achter de rug (Boot, Düsseldorf) en ook in de boot zijn we goed onderweg. Waar we absoluut niet over mogen klagen is het weer. Er is wel eens een kleine vorstperiode, maar dit staat nog steeds de werkzaamheden niet in de weg. Lijmen, kitten en epoxy werken worden wel eens iets uitgesteld, maar dan praten we over dagen en niet weken. Dit heeft als resultaat dat, behalve de natte cel, alle wanden en plafonds bekleed zijn en we ons weer kunnen richten op het aftimmeren. Het lastigste is nog wel om niet alle werkzaamheden door elkaar te willen doen. Al enkele maanden zijn we bezig met het bepalen waar we de dieseltank en de accu´s willen hebben. De dieseltank staat op tekening, de accu´s niet. Eigenlijk willen we de accu´s daar hebben waar de dieseltank geplaatst is, maar waar laat je dan de tank. Na weer een nachtdienst er over nagedacht te hebben viel opeens het kwartje. Thuis gekomen vind ik een slaperige Maria in bed en besluit haar dit heugelijke nieuws ook mee te delen, het kwam niet aan. ´s Middags hebben we het samen nogmaals doorgelopen en er was slechts een kleine sloop actie nodig om de tank te kunnen plaatsen. Maar hoe geef je nou de maten op aan de tankbouwer. Bij onze isoleerder hebben we (gratis) piepschuim platen van 1m² en 10cm dik gehaald en deze in de juiste maat gesneden. Daarna deze op elkaar geplakt, bijgewerkt en vervolgens aangegeven wáár we wát voor openingen willen hebben.Met dit als  resultaat. De mal is onderweg naar de bouwer, we moeten nu dus geduld hebben. Het volgende project wordt de kastjes in de kajuit.

Week 4-6.
Ja dat krijg je, als je voor je beurt praat. Week 4 is helemaal opgegaan aan vorstverlet. De temperatuur lag overdag zo laag, dat wanneer ik ´s middags thuis kwam het nog behoorlijk lang duurde voor het enigszins behaaglijk in de boot werd. Het hebben van veel spullen is leuk, maar je moet het natuurlijk wel onthouden. Wat blijkt we hebben nog een heater op de schap liggen. Dit blijkt de oplossing, je sluit de heater aan op de gasfles en een half uur later is de temperatuur dusdanig gestegen dat het in de boot al weer behoorlijk comfortabel is. Het nadeel daarentegen is dat dan ook ongeveer de zuurstof uit de lucht is verdwenen. Onze dieselkachel neemt het daarna lekker over. Je mag de temperatuur ook niet te snel laten oplopen, daar je dan onverwachte uitzetting kan krijgen. Dit hebben we ondervonden bij het maken van een epoxysteun onder de waterlock. Toen de mal was volgegoten met een epoxy/houtsnipper mengsel, hebben we de bouwlamp er te dichtbij in de buurt gezet. Epoxy wordt tijdens het uithardingproces al warm van zichzelf. Dit in combinatie met de bouwlamp geeft als resultaat dat de epoxy gaat koken, wat resulteert in een enorme blaas. Daar het geen essentieel onderdeel van de boot vormt, kon de schade met de slijptol weer worden hersteld. De dieseltank bestelling loopt ook nog niet zoals we hadden gehoopt. Eerst bleek er vertraging te zijn ontstaan door ziekte, toen is er een offerte gedaan via e-mail die wij niet hebben gezien. Dit betekent dat pas aankomende maandag de opdracht volgens offerte definitief kan worden gegeven. Reken hier vier tot zes weken levertijd bij, ach ja het is niet anders. Ook hadden we de vorige keer gezegd dat het volgende project de kastjes in de kajuit zouden zijn. Nou nee dus. Efficiëntie is het keyword geworden. Om niet willekeurig te gaan zagen in de nog resterende platen, hebben we tijdens de vorstverlet alles nog een keer doorgerekend. We gaan eerst de grotere projecten te lijf. We zijn begonnen met de keuken! Grotere platen plaatsen levert snel resultaat, maar er moet wel goed over worden nagedacht. Waar moet de gootsteen komen en hoe groot. Hoe en hoe groot moet de koelbox worden. Doen we laatjes of alleen kastjes en hoe groot moet dan de opening worden. Nu drie weken later kunnen we stellen dat we al op veel vragen een antwoord hebben. Wat we hier graag willen laten zien. Let wel dit zijn alleen nog maar de ruige vormen.

Week 7-9.
Er is de afgelopen drie weken bedroevend weinig aan en in de boot gebeurd. De reden, kijk maar. Op deze foto brandt de kachel al twee dagen continu. Wat we dus goed kunnen zien is de perfecte isolatie, de sneeuw heeft amper geleden door de warmte van binnen uit. Wel bij de kacheluitlaat en de ramen. Dit biedt goede hoop. Vanaf nu zal ook het weer waarschijnlijk de goede kant opgaan. Dus gaan we lekker verder met de keuken.

Week 10-12.
Het weer heeft zich in positieve zin veranderd, de temperaturen zijn in razend tempo omhoog geschoten. En ook de arbeid aan boord is behoorlijk gevorderd. De ruige vormen van de keuken hebben plaats gemaakt voor meer details. De koelbox (letwel geen koelkast) is geplaatst. Dit was een heel werk om deze in de juiste volgorde in elkaar te zetten. Het te vroeg plaatsen van de ene wand, betekent geen toegang meer tot de volgende. Ook het "waar plaatsen we schappen en hoe groot willen we die". De wasbak is geplaatst en ook de afwerkranden zitten erop. Tot slot hebben we de bovenzijde van duropal voorzien. De laatste details worden in een later tijdstip aangebracht. Het volgende werkterrein was de natte cel. Deze is ook tot aan de details gevorderd. Een lastig werkje omdat de bewegingsruimte erg gering is en de wanden behoorlijk rond lopen. In deze ruimte is een wc, wastafel en opberg ruimte voor natte jassen. Een douche is door ons niet voorzien. Dit mede door het gebrek aan ruimte waar dit zou moeten plaats vinden. (60X60cm) Laat staan dat na een douchebeurt de hele ruimte kletsnat is. We zijn wel erg tevreden met hoe het is geworden. Het volgende project waar we aan beginnen is de navigatie hoek.

Week 13-15.
Alweer drie weken voorbij, de tijd gaat veel te snel of zijn we zo ongeduldig?  De navigatie hoek is in grote lijnen gereed. Hij wijkt echter wel af van de standaard zoals deze door vd Stadt getekend is. We hebben gekozen voor een staande navigatie hoek. Omdat we meestal met z´n tweeën zullen varen en de kans groot is dat één van ons ligt te slapen, zal de tijd die je gebruikt om binnen te navigeren erg gering zijn. Je zult dan ook niet de tijd nemen om te gaan zitten. Zodoende hebben we de kaartentafel hoger gemaakt en de ruimte waar normaal gesproken de voeten komen als extra kastruimte kunnen benutten. Nadat dit gereed was zijn we verder gegaan met de kasten boven de zitbanken. Ook deze zitten op z´n plek maar moeten nog verder worden afgewerkt. Boven elk kastdeurtje maken we een ventilatie rooster. De op maat gemaakte dieseltanks hebben we eindelijk kunnen ophalen en zijn nu ingebouwd, waarbij wel veel aandacht is uitgegaan naar hoe kan hij er in noodgevallen eventueel weer uit. Ja en eigenlijk zitten daarmee in hoofdlijnen alle zaken op z´n plek. Dus we beginnen met de "2e ronde" maar weer voor in de punt. Nu komt het leuke werk, maar dit vraagt zeker zoveel tijd. Het afwerken van alle dingen die zijn blijven liggen. Het eerste project zijn de kasten in de voorkajuit waar aan bakboordzijde de kleine dieseltank voor de kachel is ingebouwd. Hier moeten nog de deuren, schappen, lijstwerken, scharnieren en sluitingen op, aan en in worden gemaakt.

Week 16-21.
Zes weken lijkt een lange tijd, maar ze vlogen voorbij. Wat hebben we allemaal gedaan behalve het bekend maken van de naam ¨Nightfly¨. We beginnen voor in de punt. We hebben alle kastjes voorzien van deuren en scharnieren, er zijn legplanken in gemaakt. Ook zijn de wanden voor zover van toepassing van een extra laag epoxy voorzien waardoor deze steviger zijn geworden. Ook hebben we een verlengstuk voor het bed in de voorpunt gemaakt, deze is wegneembaar. Tot slot zijn er nog wat hoeklijstjes aangebracht, om het geheel een mooi uiterlijk te geven. Ook het dieseltankje voor de kachel is ingebouwd, met kijkglaasjes  zodat we kunnen zien hoeveel diesel er nog in de tank aanwezig is. Wat nog rest zijn de sluitingen om de kastjes mee dicht te doen. Dan de kajuit. Hier hebben we de kastjes voorzien van legplanken en ook hier de deuren en scharnieren aangebracht. Ook de rugleuning is geplaatst met versteviging voor het doorbuigen. Tevens zitten er scharnieren op, waardoor deze omhoog geklapt kan worden, zodat de bank als bed kan worden gebruikt. Onder de banken zitten de watertanks. Deze zijn schoongemaakt en voorzien van een rubber pakking, waardoor ze onder helling hopelijk niet gaan lekken. De navigatie hoek. De navigatiehoek is al volop in gebruik. Maar nog niet waar ze voor is bedoeld, maar de boutjes, moeren, lijmen en kitten kun je daar wel vinden. Ook hier zijn al wel wat planken aan gebracht maar er rest nog wel het een en ander te doen. De natte cel. Ook hier zijn we druk geweest, als eerste hebben we de formica weggehaald bij de wastafel. Hier waren luchtbellen onder gekomen en daar stoorden we ons nu al aan. Dus dat moet overnieuw. De aansluiting van de wc moest ook anders dan ik in eerste instantie had gedacht, maar dit is reeds aangepast met dank aan nieuwsgroep nl.varen. Er is een kabel koker tegen het plafond gemaakt, dit om alles mooi te kunnen wegwerken wat van de bakskisten naar de navigatiehoek moet. Tot slot is ook de deur voor de nattecel op maat gemaakt. Ook de motor ruimte heeft al een aantal keren de aandacht mogen hebben en begint steeds meer op een machine kamer te lijken. Dit duurt nog wel even. Tevens hebben we een heel weekend besteed aan de kuip en buiskap. Na een dag plamuren en schuren, hebben we in twee dagen tijd twee lagen grondverf aangebracht. Hierdoor kan het grondhout voor de kuipbanken worden aangebracht, maar de verf moet eerst even uitharden. Ook de bakskist aan stuurboordzijde hebben we een bezoek gebracht. Hier was de laatste verzetshaard van pur te vinden. Deze is intussen mooi in profiel gebracht en voorzien van een laag epoxy met glasvezel. Afgelopen weekend zijn we naar Friesland geweest en wel naar Makkum. Hier zit een filiaal van De Vries Sails, zij zullen de tuigage van de boot voor hun rekening nemen. We hebben samen goed door gesproken wat we wel en wat we niet op,aan en om de mast willen hebben. Dat wordt weer een hoge rekening, dat kan niet missen.

Week 22-24.
We zijn een planning aan het maken. Dit is gevaarlijk, want een planning is om van af te wijken. Ons doel is om eind augustus de boot richting de scheepswerf te laten transporteren. De reden hiervoor is dat we de maand september nog in de loods mogen gaan schilderen. Hierdoor zijn we niet afhankelijk van de weer invloeden. Dus ons denkpatroon moet anders: wat is er absoluut belangrijk en moet er nog gebeuren om de boot klaar voor vertrek te hebben. Allereerst moeten er geen werkzaamheden meer plaats hoeven te vinden buiten op het dek. Dit wordt al bemoeilijkt doordat de ramen van de buiskap pas in augustus geleverd kunnen worden. Alle luiken moeten dan zijn aangebracht en het teakdek in de kuip zou ook leuk zijn als dat klaar zou zijn. Weet je wat, waarom beginnen we daar niet mee! Het is nog niet helemaal af, maar het teakdek is nu al een plaatje geworden. Wat er nog aan moet gebeuren is nog redelijk veel. Alle naden moeten worden gefreesd en voorzien worden van rubber en er moet nog lijstwerk worden geplaatst. Het volgende project moet de afsluiting van de ingang worden.

Week 25-27.
Er is veel gebeurd, zowel in positieve als negatieve zin. Laten we met het negatieve beginnen. Om alle bestanden die we gemaakt hadden weer eens goed te back-uppen , hebben we een externe harde schijf gekocht. Tijdens het maken van een Gosth, heb ik iets verkeerd gedaan met als resultaat een hele mooie schone harde schijf. Jullie kunnen je voorstellen dat we hier niet blij van zijn geworden. Daarna kost het natuurlijk erg veel tijd om de computer weer opnieuw in te richten en kijken wat er nog te redden valt. Kort gezegd, we hebben gelukkig nog een website. Aan de boot is er natuurlijk ook gewerkt. Het teakdek in de kuip hebben we gereed, we zijn erg tevreden over het resultaat. Vervolgens zijn we met de kajuit ingang bezig geweest, naast het nodige teak moet er ook nog een schuifluik en afdichting schotten worden geplaatst. Deze zijn inmiddels besteld, nu maar hopen dat ze kunnen leveren. Ook de motor is weer eens onder handen genomen, hier moet nog wel het een en ander gebeuren maar het vordert gestaag. Het trapje is echter goed gelukt. Ook bij de keuken zijn we bezig geweest, het laatste kastje krijgt zijn eerste vormen. Op de planning staat, kast boven het aanrecht, banken en tafel in de kajuit en de vloer.

Week 28-31.
Op veler verzoek maken we ook weer even tijd voor de website. Er is veel werk verricht en we hebben eindelijk ook een eindplanning gemaakt. Onze doelstellingen voor de komende maanden: 2 september a.s. !! wordt de boot opgehaald en verplaatst naar scheepswerf van Workum in Arnhem. Dat betekent dat we nog 4 weken hebben om thuis zoveel mogelijk in/af te bouwen. Is het schip dan klaar ?, nee verre van dat. Op de scheepswerf willen we in 4 weken tijd het hele schip rondom schilderen. Dat lukt ons thuis ook wel gedeeltelijk, maar de onder- en stuurboordkant kunnen we niet overal bereiken. Ook het Nederlandse weer gooit wat dat betreft regelmatig roet in het eten. Wij doen het dus lekker op de werf in een loods. Eind september begin oktober willen we proberen of hij ook wil blijven drijven. Dit wordt een mijlpaal waar we maar wat graag naar uit kijken. Dan op de motor naar Friesland (Makkum) al waar het schip getuigt gaat worden. Eigenlijk een transformatie richting een zeilboot. Dus nog genoeg leuke dingen in het vooruitzicht. Van het voorgaande lijstje. De kunststof luiken voor de kajuitingang zijn besteld en verwachten we over enkele weken.  De motor is volledig aangesloten, nog wat olie, koelvloeistof en een accu. Het kastje boven het gasfornuis is nagenoeg gereed. De banken liggen nog te wachten op kussen en een slingerzeil. Van de tafel staat de midden console, voorzien van een drankenbar.... En de uiteindelijke vloer ligt, nog kitten en een plintje. Dus genoeg gedaan lijkt het. Maar op het enige mooie weekend wat we de afgelopen weken gehad hebben, heeft Maria zich lekker lopen uitsloven. Ze heeft de kuip, buiskap en het achterdek geplamuurd geschuurd en 3 maal in de grondverf gezet. Daarna heb ik het leuke werk gedaan door er nog in laag aflak op te zetten. Ook heeft ze de stootrand aan de onderzijde mooi geplamuurd, samen met Hans vd B. Ook deze heeft ze reeds geschuurd en van een laag verf voorzien. In week 31 zijn de ramen voor de buiskap gearriveerd en in ons niet te stuiten enthousiasme, hebben we deze ook al geplaatst. Hiervoor moesten er tussen de regenbuien door, 100 gaten geboord en getapt worden. Ook de overloop en de lieren hebben hun vaste plaats gevonden. Dus al met al lekker doorgewerkt. Wat gaat er de komende tijd nog gebeuren. Er moet nog het een en ander aan beslag geplaatst worden (Genua rail, voetblokken, mastvoet en diverse scharnieren) In de natte cel nog een paar legplanken en deurtjes. Dit geldt overigens ook voor een aantal andere vertrekken. En natuurlijk de stroomvoorziening vraagt ook nog de aandacht in deze laatste weken thuis.

Week 32.

Foto's

Week 33-36.
Hier even de boot in vogelvlucht. "Hoe gaat het met onze planning" is de meest gestelde vraag; nou, het gaat lekker. Het schip staat inmiddels in Arnhem bij v Workum. Om daar te komen heeft nogal wat voeten in aarde gehad. In de laatste weken is er erg hard gewerkt om zoveel mogelijk zaken nog thuis gestalte te geven. De kajuit ingang moest nog gerealiseerd worden, en dat was lastiger dan verwacht. In de bakskist moest de stroom voorziening gemaakt worden. Dit betekent onder anderen het plaatsen van de accu´s en een hoofdverdeelkast. Maar na veel noeste arbeid met nog wat extra hulp van Hans Baars, waren we goed voorbereid op de verplaatsing van de boot. Op donderdag 1 september werd het ons nog even moeilijker gemaakt dan dat we hadden gepland. Eerst belt het kraanbedrijf dat er toch een zwaardere kraan moest komen, wat natuurlijk duurder is. En een half uur later belt de scheepswerf op dat ze de boot niet kunnen lossen, omdat de kraan ter plaatse die dag stuk was gegaan. Na wat telefoontjes met het kraanbedrijf was deze bereid om tegen vergoeding mee te gaan naar de scheepswerf om de boot daar weer te lossen. Op vrijdag 2 september waren we al vroeg op om alles voor te bereiden, want om 9:30 uur zouden ze klaar staan voor de hijs. Om 8:45 uur zeg ik tegen Maria, volgens mij hoor ik de kraan de straat inrijden, ook de vrachtwagen was net na 9 uur ook al aanwezig, dus we konden vroeg starten. Na het opstellen van de kraan en het aanbrengen van de contra gewichten werd ook de vrachtwagen keurig in de straat geparkeerd. Vol. Voor de hijs kon beginnen werd er eerst nog een lekker kopje koffie Hier genuttigd en daarna kon het circus beginnen. De hele straat en omgeving was uitgelopen voor dit wederom unieke evenement. Het hijsen verliep zonder enige problemen, maar voordat de boot op de vrachtwagen kon, moest er eerst nog even een roerblad van ongeveer 100kg onder gehangen worden  Met drie man en een garagekrik lukte dit, maar het was zeker niet eenvoudig. De boot werd vastgesnoerd en de kraan weer afgebroken, waarna de stoet richting Arnhem vertrok. Daar aangekomen, konden we alles in omgekeerde volgorde weer klaar zetten en een uurtje later stond de boot nog maar luttele meters van het lonkende water.
Hier een korte (+/- 2 min) impressie op video
(Lage [+/- 600 kB] middel [+/- 4 MB] hoge [+/- 7 MB] kwaliteit).
Maar voor dát zover ver is, moet er eerst nog aan de cosmetische buitenkant worden gewerkt. Eerst moeten er 4 lagen epoxy primer op worden gezet, vervolgens op het onderwater gedeelte een tussenlaag en twee lagen antifouling, boven water drie afwerklagen en er moet nog een bies op. En bijna alle grond lagen verf zijn reeds aangebracht. Ook boven de waterlijn zitten er al twee lagen aflak op. Dus dit gaat zeer voorspoedig. Vanaf nu wordt het echter een gepuzzel, wanneer doen we waar welke laag, zodat we wel continu door kunnen blijven werken. En zo vullen we dit jaar onze vakantiedagen in. Tot de volgende keer.

Week 37-38.
Twee weken hard werken en de tijd vliegt voorbij. Nog een week tot de te waterlating, het begint nu toch wel erg spannend te worden. Wat is er gebeurd, we hebben de gehele boot in de verf gezet. En dat is toch een mega klus gebleken. Drie weken achter elkaar, 7 dagen van lange uren met een uiteindelijk mooi resultaat. Alleen nog een rode bies aanbrengen en natuurlijk de naam van ons schip. De naam wordt door een "echte" schilder erop gezet, een cadeau van de familie van Maria. We hebben ondertussen de ramen weer geplaatst, de genuarail en grootschoot overloop vastgeschroefd en de lieren op hun plek gemonteerd. Ook de ankerketting is gemerkt, (na elke 10 meter een kleurtje) en reeds aan boord gebracht. In de laatste week moeten de puntjes nog even op de i gezet worden. Er moet o.a. nog speciale aandacht worden besteed aan het elektra, de motor-aandrijving en een laatste check aan het onderwaterschip. Tenslotte is het toch wel wenselijk dat ons schip straks blijft drijven, nietwaar? Als de werf wil mee werken willen we.......... vrijdag 30 september om 10:00 uur de "Nightfly" officieel te water laten.

Week 39.
Nog één nachtje slapen en het is zover. Onze Nightfly gaat te water. Deze naam kreeg Maria als verjaardagscadeau van haar moeder, broers en zussen. Op vrijdag 30 september 2005 is onze Nightfly om 10:26 uur officieel te water gelaten en gedoopt. In de kraan. de eerste kus. En dan toch nog lekkages?. Nee hoor, we hadden tijdens het vullen van de watertanks vergeten de afsluiters dicht te draaien, een beginnersfoutje? Een ander probleem

Week 40-41.
We varen. Het heeft even geduurd voordat de Rijn voldoende was gestegen, maar zaterdag 8 oktober konden we eindelijk vertrekken richting Friesland. 'S morgens om 8 uur nog even gebunkerd in Arnhem en om 9 uur zijn we de mist van de Rijn en IJssel in gegaan. Het zicht was ernstig beperkt, maar een mooie gelegenheid om de radar uit te proberen. Om 14 uur klaarde het op en we hebben een mooie reis naar de Ketelhaven gemaakt. Op zondag morgen zijn we vroeg vertrokken richting Makkum. Het was een geweldige dag veel zon en weinig wind. Precies wat een motorboot nodig heeft. Het verliep allemaal zo voort varend dat we zelfs nog een uur voor anker hebben gelegen, voordat we de haven van Makkum in gingen. Tijdens het binnen varen, kwam er een Forna langszij die ook bij Beisterveld was gebouwd en dit jaar in de vaart was gekomen. Maandag morgen hebben we ons gemeld bij de tuiger "De Vries" die ook onze zeilen levert. Wij werden verwezen naar een scheepswerf Seabell, die erg lastig was te vinden door de ochtend mist. Daar werden we door de jongens van de Vries op gevangen. Ze waren al druk bezig met de mast, maar er moest nog veel gebeuren. Dinsdagmiddag werd hij daadwerkelijk geplaatst en werd onze boot eindelijk een zeilboot. Het heeft nog tot donderdagmiddag geduurd voordat alles ook was aangesloten. Op vrijdagmiddag hebben we voor het eerst de zeilen gehesen. We zeilen.

Week 42-44.
De weken vliegen voorbij en we genieten lekker van de boot. Het klus tempo is behoorlijk ingezakt, mede doordat de afstand naar de boot groter is geworden. Ondanks dat proberen we toch elke week wel iets op te lossen. Wat is er allemaal gebeurd. Nadat de mast was geplaatst hebben we in een lang weekend de boot van Makkum via Stavoren, Enkhuizen en Lelystad naar Ketelhaven gezeild, waar we deze winter een ligplaats hebben. Een mooie tocht, waarbij in de loop van de dagen de wind toenam van 3 tot 6 beaufort. Een mooie start van ons zeilavontuur. Om dit mogelijk te maken hebben we een beroep kunnen doen op vrienden (Willem en Atje)en familie ( Wendy, Sandra, Jan Durk, Hans en Carool) voor het vervoer naar en van de boot, zolang ze nog in Friesland lag. Want hoe anders moet je van hot naar haar komen. De week daarop werd opgeslokt door het werk en het opruimen van de chaos die thuis was achter gelaten sinds de boot was vertrokken. Dit alles is nog niet helemaal klaar. De eerste plannen zijn al weer ontwikkeld om de garage in oude luister te herstellen. Op zondag toch nog even een kijkje bij de boot genomen om o.a wat "huiswerk" op te halen. Wat we op onze eerste zeilreis erg storend vonden, was het gebrek aan sluitingen op de diverse kastdeurtjes. Alles klapte open en lag her en der. Dit is nu bijna geheel opgelost. De marifoon moest nog worden voorzien van nieuwe software die er door Holland Nautic moest worden in gezet. Dit is nu ook klaar en de marifoon is definitief geplaatst, met een mooie en handige plek voor de luidspreker. Tussendoor ook eindelijk de lampjes uitgekozen en besteld, want er is niets ergerlijker dan beroerde verlichting als je wilt koken of lezen. Op vrijdag de 28e oktober zijn we nog even wezen zeilen op het Ketelmeer. We hadden toen net onze Genua gekregen en die moest worden uit geprobeerd. Ook hebben we voor het eerst geankerd, dit moeten we nog maar een paar keer oefenen. In week 44 hebben we weer wat thuis geklust, de laatste trap trede/opberg lade is gemaakt en de Aries windvaan heeft een hele grote onderhoudsbeurt gehad. Dit alles hebben we op vrijdag aan boord gebracht en geïnstalleerd. Zaterdag en zondag zijn er weer lekker uit geweest. We zijn het IJsselmeer overgestoken naar Enkhuizen. Een heerlijke koude tocht met vrij veel wind. Konden we mooi uitproberen wat het is om op de windvaan te varen en te reven en zeilwisselingen te doen. De tocht duurde ongeveer 3,5uur. 's Avonds een lekkere wandeling gemaakt door het centrum van Enkhuizen en heerlijk gegeten.  Zondag na een lekker ontbijtje weer terug en toen we om 13:30 uur onder de brug door het Ketelmeer opvoeren kregen we contact met de "Panache" van Hans en Carool, die ons tegemoet zeilden om foto´s van ons te maken. Deze hopen we de volgende update in te kunnen scannen. Als afsluiting van een prachtig weekend hebben we aan boord een lekkere kop erwtensoep verorberd, die ging er wel in. Als het weer zo blijft als de afgelopen weken, zullen we zodra we tijd hebben, nog veel mooie zeiltochtjes kunnen maken.